Het niet aansturen van de directeur blijkt een kostbare zaak; werkgever moet een billijke vergoeding van € 670.000 betalen, naast de contractuele bonussen, tezamen ongeveer 1,2 miljoen euro. Deze veroordeling tot betaling werd opgelegd aangezien de werkgever de arbeidsovereenkomst met haar statutair bestuurder opzegde, zonder redelijke grond.

 Wat speelde er?
Wegens ongewenst gedrag wordt Hans*, die werkzaam is als statutair bestuurder, ontslagen en wordt zijn arbeidsovereenkomst beëindigd, na interne klachten over ongewenst gedrag van Hans. Dit terwijl partijen in juli 2020 afspraken hebben gemaakt over de intentie om het dienstverband met Hans nog vijf jaar voort te zetten.

In maart 2022 ontvangt de afdeling HR klachten over de ongewenste wijze van bejegenen en leidinggeven door Hans. Daarnaast zou de verhouding tussen Hans en de rest van het directieteam niet goed zijn. De raad van commissarissen verzoekt Hans een time-out te nemen van 2 weken en doet hem een voorstel tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Hans kan daarmee niet instemmen en wil aan het werk. Dat gebeurt niet; Hans wordt door de algemene vergadering van aandeelhouders ontslagen. Als bestuurder kan hij het ontslag niet aanvechten, maar wel een vergoeding eisen en dat doet Hans dan ook. Hij wil een billijke vergoeding van ruim 1.2 euro en eist ook zijn bonussen. Hans stelt dat er geen redelijke grond is voor een ontslag en de rechter gaat daarin mee.

 Hans is bestuurder van de vennootschap en dus betekent zijn ontslag als statutair bestuurder, dat ook zijn arbeidsovereenkomst eindigt door opzegging. Maar, dan moet daar wel voldoende reden voor zijn. En die is er niet, aldus de rechtbank. Tot april 2022 is er geen kritiek geweest op het gedrag en functioneren van Hans, er zijn zelfs in 2020 nog afspraken gemaakt over verlenging van de arbeidsovereenkomst met 5 jaar. Er is met Hans niet gecommuniceerd over bestaande ontevredenheid en geen verbetertraject aangeboden.
Dat komt de werkgever duur te staan: de rechter veroordeelt de werkgever tot betaling van een billijke vergoeding van € 670.000, bonussen van ruim € 130.000 en vakantiedagen van een kleine € 200.000. Al bij al kost deze zaak de werkgever ruim 2 miljoen euro! 

Wat is de les?
De les uit deze uitspraak is dat een werkgever een statutair directeur ondanks zijn hoge mate van zelfstandigheid, net zo moet behandelen als een gewone werknemer die niet goed functioneert. Dat betekent dat ook een directeur moet worden gewezen op het tekortschieten in zijn functioneren en de mogelijkheid moet krijgen om zijn  functioneren te verbeteren.

 Rechtbank Zeeland-West-Brabant 13 maart 2023, ECLI:NL:RBZWB:2023:1583 (datum publicatie: 16 maart 2023)

 *fictieve naam   

Meer weten over ontslag? Neem contact met ons op door te bellen naar 078-6134533 of mail naar jhs@silfhoutam.nl.