Wat speelde er?
Joris* werkte sinds 4 juli 2017 bij Vracht B.V.* als vrachtwagenchauffeur. In zijn arbeidsovereenkomst was de volgende bepaling opgenomen: “Uit de aard van de arbeid vloeit voort dat er ook in het weekend en ’s nachts wordt gewerkt. Werknemer stelt zich dan ook uitdrukkelijk beschikbaar voor deze werkzaamheden, een en ander binnen de normen die daarvoor in de cao zijn gesteld.”
Maar Joris had een probleem met op tijd wakker worden en kwam regelmatig te laat. Hij vervulde mantelzorgtaken voor zijn moeder en daar was hij zo druk mee, dat hij moeite had om op tijd op te staan. Joris is door Vracht B.V. herhaaldelijk aangesproken, zowel in gesprekken als met waarschuwingsbrieven, omdat hij zich geregeld versliep en hierdoor te laat op zijn werk verscheen. Dat veroorzaakte problemen voor de opdrachtgevers van Vracht B.V. en deze beklaagden zich dan ook. Ondanks de vele waarschuwingen bleef Joris te laat komen. Op 25 september 2019 heeft Vracht B.V. de werknemer een schriftelijke laatste waarschuwing gegeven. Het hielp niet om Joris wakker te houden; hij versliep zich daarna nog 4 keer en na de 5e (!) keer is Vracht B.V. op 30 juli 2020 opnieuw met hem in gesprek gegaan.
Tijdens het gesprek heeft Vracht B.V. wederom duidelijk gemaakt dat er consequenties volgen aan te laat komen, aangezien er al zoveel waarschuwingen zijn geweest. Joris echter vertelde nog steeds moeite te hebben met de wisselende werktijden. De werkgever heeft Joris als advies gegeven om zijn wekker goed te zetten. Ook deze tip helpt niet. De dag daarna verslaapt hij zich weer! Het geduld van de werkgever is dan nog niet op; zij heeft Joris opnieuw een waarschuwing. Hji slaat deze in de wind en een dag is Joris opnieuw te laat en meldt hij zich in de loop van dag ziek. Op het tussen Vracht B.V. en Joris naar aanleiding hiervan geplande gesprek van 3 augustus 2020 is Joris niet verschenen. De grens voor Vracht B.V. was hierdoor bereikt zij ontslaat Joris op 3 augustus 2020 op staande voet.
Joris vecht het ontslag aan en stapt naar de rechter. Hij verzoekt primair vernietiging van het gegeven ontslag, omdat hij mantelzorg verleende aan zijn moeder en zich daarom soms versliep. Ook betwist hij alle waarschuwingsbrieven te hebben ontvangen. Subsidiair berust hij in het ontslag en vraagt hij om een vergoeding wegens onregelmatige opzegging, de transitievergoeding en een billijke vergoeding van € 50.000,-.
Oordeel rechter
De rechter maakt er korte metten mee; het ontslag op staande voet blijft in stand. Joris is gewaarschuwd. Het feit dat hij de verzonden aangetekende brieven niet heeft opgehaald komt voor zijn rekening. Uiteraard verdient Joris, aldus de rechter respect dat hij mantelzorgtaken verricht, maar dat betekent niet dat de gevolgen daarvan voor rekening Gezien het belang dat chauffeurs op tijd bij klanten zijn, heeft de werkgever de werknemer volgens de kantonrechter terecht op staande voet ontslagen. van de werkgever komen. Dit is ook nooit door partijen zo besproken of afgesproken.
Dus einde arbeidsovereenkomst zonder vergoeding!
Overweegt u een ontslag op staande voet en wenst u informatie, neem dan contact op met Yolanda Silfhout
* fictieve namen
Rechtbank Midden-Nederland, 26 november 2020, ECLI:NL:RBMNE:2020:5167 (datum publicatie: 9 december 2020)